De Duitse Wehrmacht stond stijf van de Crystal Meth
Tijdens de Tweede Wereldoorlog hebben Duitse militairen maar liefst 200 miljoen pillen ‘Pervitin’ geslikt, een drug die nu bekend staat als Chrystal Meth en werd geproduceerd in de fabriek van Temmler bij Berlijn.
Onderzoek naar Pervitine
Hoewel het Nazi-regime voor totale onthouding preekte als het aankwam op alcohol en tabak, diende het 200 miljoen dosissen Pervitine (Chrystal Meth), een methamfetamine toe aan zijn militairen. Doordat militairen zowel mentaal als fysiek veel te verwerken kregen, raakten ze gemakkelijk oververmoeid. Het Duitse leger, met ‘het perfecte ras’ voor ogen, verwachtte bovenmenselijke prestaties. De Duitse schrijver Norman Ohler (46) deed als eerste uitgebreid onderzoek naar gebruik van verdovende middelen door de militairen. Hij schreef er de Nederlandse bestseller Drugs in het Derde Rijk over.
Duitse militairen tijdens de slag om de Ardennen in december 1944.
Nog voor de oorlog begon, in 1938, werd Pervitin in Duitsland uitgevonden. Het werd een populaire drug onder de Duitse bevolking. Een jaar later, in 1939, kwam de drugs in handen van dokter Otto Ranke. Hij was de directeur van het Instituut voor Algemene en Defensieve Geneeskunde en van de Militaire Geneeskundige Academie in Berlijn. Het was dokter Ranke die in 1939 de drug testte op 90 universiteitsstudenten en concludeerde dat Pervitin de Wehrmacht kon helpen om de oorlog te winnen. Geleidelijk aan werd het getest op enkele militairen, daarna werd het gewoon uitgedeeld binnen het leger. Zelfs de latere Nobelprijswinnaar Heinrich Böll zou het middel hebben geslikt.
Buitengewoon presteren
Methamfetaminen, waaronder ook Pervitin, doen net hetzelfde als natuurlijk adrenaline. Ze zorgen voor energie en geven een heroïsch gevoel. Maar de drugs is heel erg schadelijk voor het lichaam. Het leidt tot hartaanvallen, epilepsie en depressies. “Alcohol werd vooral geassocieerd met het proletariaat”, vertelt Frank Decat. Hij is historicus, gespecialiseerd in militaire geschiedenis. “Drankmisbruik zorgde al heel lang voor vele excessen, ook in Duitsland. Daarom dat het leger heel erg streng was tegenover alcohol. Militairen die dronken zwaar uit de bocht gingen werden zelfs geëxecuteerd.”
Verpakkingen van Pervitin.
“Maar Pervitin was voor de Duitsers iets helemaal anders. Het was nieuw, men kende er de gevolgen nog niet van, en drugs had toen nog niet de slechte naam die het nu heeft. Men zag het toen niet als een drug zoals alcohol, maar men plaatste het in de medische sfeer. Dat het negatieve effecten had was niet geweten, enkel dat je buitengewoon kon presteren met Pervitin.” Tegen het einde van de oorlog werkten de Nazi’s aan een nieuw ‘wondermiddel’ voor hun troepen. D-IX bevatte vijf milligram cocaïne, drie milligram Pervitin en vijf milligram Eukodal (een soort pijnstillende morfine). Dit middel zou het Duitse leger onoverwinnelijk moeten maken. De oorlog eindigde toen dit product nog in de testfase was.
Geallieerden
Het drugsgebruik kreeg navolging, zegt de Duitse schrijver Ohler. ,,De nazi’s waren de pioniers met synthetische drugs. Maar al snel verstrekten ook de Britten amfetaminen aan de militairen. De Amerikanen deden het later tijdens de Korea-oorlog, in Vietnam en in de oorlog in Irak. Tegenwoordig krijgen zelfs dronepiloten die vanachter hun computerscherm in de VS missies in Afghanistan uitvoeren een pil aangeboden, weet ik van een voormalige dronevlieger.”
Bron: Knack , AD en het boek Drugs in het Derde Rijk, Norman Ohler
