Churchill vliegt met een Duits vliegtuig over de invasiestranden
Twee week na D-Day steeg Winston Churchill op van het geallieerde vliegveld B3 voor een vlucht boven de invasiestranden. Dit tijdelijke vliegveld lag tussen de Franse plaatsen Sainte-Coix-Sur-Mer, Crépon en Ver-sur-Mer.
Er was niks bijzonders aan deze vlucht, alleen dat het vliegtuig waar de Britse Minister-president in vloog niet gebouwd was in Groot-Brittannië of Amerika. Het was namelijk een Fieseler Storch 156, een Duits verkenningsvliegtuig dat was buitgemaakt op de Duitsers in Noord-Afrika en werd gebruikt door Air Vice Marshal Harry Broadwurst. Churchill, wie ook de ‘First lord of the Admiralty’ was, gaf de voorkeur liever aan een boot dan een vliegtuig.
Winston Churchill aan boord van Harry Broadhurst (rechts) Fieseler Storch 156.
Uiteindelijk liet hij zich toch overhalen om in de Fieseler Storch Fi 156 plaats te nemen. Dit had mede als reden dat de minimumsnelheid van de Fieseler Fi 156 50 km per uur was en het toestel genoeg had aan een korte start- en landingsbaan. Met voldoende tegenwind was een startbaan van 50 meter toereikend en bij het landen een landingsbaan van 20 meter. De Fieseler Fi 156 werd daarom ook wel een STOL-vliegtuig genoemd. Om die eigenschap is het toestel ook gebruikt bij de ontsnapping van Benito Mussolini, die in 1943 in een hotel op de Gran Sasso gevangen werd gehouden.
De Amerikaanse generaal Spaatzop de foto voor zijn B-17 “Boops”. In dit vliegtuig vloog Eisenhower naar Normandië op 15 juni 1944.
Een aantal dagen eerder lande op hetzelfde vliegveld een beroemd persoon. Rond 09:35 uur op 15 juni 1944 landde op het vliegveld B3 de enorme Boeing B-17 “Boops”, het persoonlijke vliegtuig van de generaal Spaatz. In dit vliegtuig zat de Amerikaanse generaal Dwight Eisenhower, de opperbevelhebber van de geallieerde troepen in Europa. In de cockpit was de zoon van Eisenhower aanwezig, een US Airforce cadet die zich verbaasde over de landing van de “Flying Fortress’ in een veld in Normandië. Het was inderdaad een gewaagde landing aangezien een landingsbaan van 2200 meter nodig was, de landingsbaan van het tijdelijke vliegveld B3 had een lengte van 1200 meter.
De B-17’s werden in de Tweede Wereldoorlog op grote schaal zowel boven Europa als in de Pacific ingezet. Vanwege zijn geduchte en in de loop van zijn ontwikkeling steeds verder verbeterde bewapening kreeg het toestel de bijnaam Flying Fortress (vliegend fort).
