VIDEO: Indrukwekkende dronebeelden van de caissons in Arromanches
Tijdens de voorbereiding van Operatie Overlord besloten de geallieerden om twee kunstmatige havens in Normandië te bouwen. Dit was essentieel om versterkingen en materiaal naar het continent te krijgen. De overblijfselen van de kunstmatige haven van Arromanches zijn nog altijd zichtbaar, als stille getuigen van deze unieke technische prestatie
Gedurende de planning van de invasie van Normandië (Operatie Overlord) vond de geallieerde militaire staf het absoluut noodzakelijk om over diepwaterhavens te beschikken. Alleen zo konden de nodige versterkingen naar het continent komen.
Maar de Canadese proef-aanval op Dieppe op 19 augustus 1942, had laten zien hoe zwaar de Duitsers deze havens hadden versterkt. Die konden niet worden veroverd zonder een aanzienlijk verlies van levens, terwijl van de havens alleen ruïnes zouden overblijven. De oplossing van de geallieerden was om in Groot-Brittannië onderdelen voor twee kunstmatige havens te vervaardigen, over het Kanaal te slepen en ter plekke te monteren. Eén haven was gepland in de Amerikaanse landingszone genaamd Omaha Beach (Vierville-sur-Mer), codenaam ‘Mulberry A’, de tweede (‘Mulberry B’) in Arromanches bij Gold Beach, de Britse landingszone. De 50e Britse Infanteriedivisie die hier landde op 6 juni, veroverde Arromanches diezelfde avond.
De volgende dag begon de bouw met het afzinken van oude schepen. Op 14 juni was de eerste drijvende weg operationeel. Maar van 19 tot 22 juni raasde een storm door het Kanaal en beschadigde de havens. Mulberry A bleek volledig onbruikbaar. Sommige van de resterende elementen werden hergebruikt voor het repareren van Mulberry B, die niet zo zwaar was beschadigd. In totaal kwam 529.000 ton goederen door de haven van Arromanches, tot aan de sluiting op 19 november 1944. Een opmerkelijke prestatie van technologisch vernuft. Maar achteraf gezien was de hele onderneming eigenlijk niet nodig. De geallieerden waren er namelijk in geslaagd om meer mensen, voertuigen en goederen op het vasteland te krijgen via een aantal kleine Normandische havens en zelfs direct via de stranden…
Een deel van de caissons ligt nog duidelijk zichtbaar voor de kust terwijl op het strand een aantal pontons als monumenten in het zand zijn verzonken. Bijzonder om dit beeld van dichtbij mee te maken en de pontons zelfs aan te kunnen raken.
Ik ben er geweest er indrukwekkende hoor
Ik ben mn leven lang al ‘vol’ van de tweede wereldoorlog. Heb al bijna 30 jaar n graf geadopteerd op Margraten. Verder zijn mijn acties beperkt. Ik hoop nog ns een museum te bezoeken n daar de overblijfselen t kunnen zien. Maar dat ‘zien’ wordt door glaucoom steeds meer geperkt. 1 oog al blind, het andere oog aangetast..Maar mijn respect voor alle gevallenen én oud-strijders zal nooit verminderen.
Diverse malen geweest het blijft indrukwekkend en prachtige mooie natuur.