Waverly Woodson behandelde minstens 200 gewonden tijdens D-Day
Ondanks dat hij zelf gewond was behandelde de Amerikaanse medic Waverly B. Woodson Jr. minstens 200 gewonden tijdens D-Day op Omaha beach, het bloedigste invasiestrand in Normandië.
Toen Waverly B. Woodson, Jr. op 6 juni 1944 tijdens D-Day landde op Omaha beach werd hij begroet door zwaar Duits machinegeweervuur. Kort voor de landing was zijn landingsvoertuig geraakt door een granaat en door de granaatscherven werd een militair naast hem doorzeeft en gedood. Woodson werd hierdoor zelf ook geraakt waardoor hij bebloed en misselijk landde op het strand in Normandië.
Waverly Woodson, Jr. diende als medic op Omaha Bach.
Woodson was een van de vijf medics die toegevoegd was aan de 320th Barrage Balloon Bataljon. Dit VLA (Very Low Altitude) “Barrage Balloon Battalion” werd opgericht in 1942, slechts een jaar nadat het Coastal Artillery Corps de verantwoordelijkheid voor spervuur ballonnen van het Army Air Corps overnam. De eerste opdracht na de landing op de invasiestranden Utah en Omaha op 6 juni 1944 was het vullen van met waterstof gevulde spervuurballonnen om de aanvallende infanterie en tanks te beschermen tegen beschietingen door Duitse vliegtuigen. De ballonnen hingen op een hoogte van ongeveer 60 tot 100 meter. Dit Afro-Amerikaanse bataljon bestond uit ongeveer 621 militairen. De VLA-eenheden gebruikten kleinere spervuurballonnen die slechts 35 pond (ca. 16 kg) wogen.
Deze konden gemakkelijk door een paar mannen worden verplaatst en met een landingsvaartuig over het kanaal worden vervoerd. Een standaard ballonbemanning was normaal gesproken vijf man, maar de 320e reduceerde de bemanning tot drie en vier man voor de invasie in Normandië.
Het 320th Barrage Balloon Battalion bereidt zich voor om een spervuurballon op Utah Beach op te laten tijdens de invasie in Normandië.
Ondanks de verwondingen van Woodson lukte het hem om een medische hulppost op te zetten. Hij hield zich na de landing ongeveer 30 uur bezig met het verwijderen van kogels, het toedienen van bloedplasma, het reinigen van wonden en het amputeren van een voet. Hij redde ook vier mannen van verdrinking. Naar verluid trok hij ze uit de golven en reanimeerde hen nadat de geleidekabel onderweg naar de wal brak. Woodson had minstens 200 mannen behandeld maar uiteindelijk stortte hij in door zijn verwondingen, hierna werd hij overgebracht naar een hospitaalschip. Binnen enkele dagen vroeg hij echter om terug te keren naar Omaha Beach, de bloedigste van de vijf invasiestranden tijdens D-Day. Enkele kranten in Amerika noemden Woodson de “No 1. invasieheld’. Andere publicaties waren ook lovend, waaronder de Amerikaanse militaire krant Stars and Stripes, die schreef dat hij en zijn collega medics zich op D-Day ontzettend dapper en uitmuntend hadden ingezet. Het Amerikaanse leger bracht in augustus 1944 een persbericht uit dat hem een ‘bescheiden Amerikaanse soldaat’ noemde. Hij werd door zijn commandant aangehaald wegens buitengewone moed. Zelfs generaal Dwight D. Eisenhower de bevelhebber tijdens de D-Day gaf aan dat de eenheid van Woodson, het 320th Barrage Balloon Battalion, de missie met moed en vastberadenheid uitvoerde en een belangrijk element van de luchtverdediging was tijdens D-Day.
Waverly Woodson, Jr. werd na D-Day in 1944 gezien als een held door de Amerikaanse kranten.
Woodson heeft echter nooit de Medal of Honor ontvangen, de hoogste Amerikaanse militaire onderscheiding die wordt gegeven aan degenen die buitengewone moed in actie tonen. Van de honderden eremedailles die tijdens de Tweede Wereldoorlog werden uitgereikt, ging zelfs geen enkele naar een zwarte soldaat, ook al dienden meer dan 1 miljoen Afro-Amerikaanse militairen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Woodson ontving voor zijn verwondingen en buitengewone moed wel een Purple Heart en een Bronze Star. Hij overleed in 2005 en is begraven op de Arlington National Cemetery. De familie en vooral mevrouw Woodson zetten zich nog altijd in om voor Waverly B. Woodson postuum de Medal of Honor aan te vragen voor zijn heroïsche inspanningen op D-Day.
