Winter on the Maas 1944 – 1945
Na de slag om de Schelde zou het Canadese 1e Leger op 9 november 1944 een groot deel van de frontsector van het Britse 2e Leger overnemen. Voor de Canadezen betekende dit, dat hun frontlijn werd verlengd tot ruim tweehonderd kilometer. Aan dit statische front moesten de Canadese militairen felle Duitse tegenaanvallen, artilleriebeschietingen, gevaarlijke patrouilles, regen, wind en bittere kou weerstaan.
De herfst- en wintermaanden aan het front in Nederland werden behalve door statische oorlogsvoering gekenmerkt door uitzonderlijk slecht weer. Eerst regende het wekenlang in oktober en november, daarna viel begin december 1944 de winter in, die in geen jaren zo’n grimmig karakter had vertoond. De gehele maand december zagen de militairen reikhalzend uit naar het jaarlijkse Kerstdiner, dat zoals de traditie op Kerstavond of 1e Kerstdag werd geserveerd, waarbij de officieren hun ondergeschikten bedienden.
Door het grote Duitse offensief in de Ardennen kwam het herhaaldelijk voor, dat het diner moest worden uitgesteld, omdat eenheden in staat van paraatheid werden gebracht of onmiddellijk naar het front moesten vertrekken. Vanuit de koude schuttersputten werden brieven naar huis geschreven, waarbij uiteraard de Kerstkaarten niet mochten ontbreken. In de archieven vonden wij een aantal zelfgemaakte Kerstkaarten. Deze kaarten zijn gemaakt door Canadese militairen van het South Saskatchewan Regiment die langs de Maas bij Molenhoek waren gepositioneerd.
