Operatie Mickey Finn | 7 december 1944

This post is also available in: English

Tijdens de winterperiode van 1944/1945 voerden de Canadese en andere geallieerde legers grote patrouille- en overvaloperaties uit met als doel tactische inlichtingen te verzamelen, de vaardigheden van hun eigen mannen in operaties van kleine eenheden aan te scherpen en de Duitse grondtroepen uit balans te houden.

Het operatieplan Mickey Finn
Een typisch voorbeeld van een goed georganiseerde operatie was ‘Mickey Finn’, een Canadese operatie bij Knapheide, ten zuiden van Groesbeek nabij de Nederlands/Duitse grens. Deze operatie werd uitgevoerd door de D Company van de Black Watch (Royal Highland Regiment) van Canada. Dit was een van de drie bataljons van de 5e Canadese Infanterie Brigade van brigadegeneraal W.J. Megill van de 2e Canadese Infanterie Divisie.

Canadese soldaten van de B Company van The Black Watch of Canada in hun dugout in Groesbeek op 3 februari 1945.

H-uur voor deze operatie stond gepland op donderdag 7 december 1944 rond 20:00 uur. Het doel van deze operatie was om een snelle aanval uit te voeren en de vijand te verrassen, aangezien het doel zich op de logische lijn van een eventuele vijandelijke opmars bevond. Overdag repeteerden de mannen de aanval een paar keer “droog”. Tijden en afstanden werden nauwkeurig gecontroleerd en de operatie werd tot op de minuut gepland.

De operatie Mickey Finn gaat van start
De route van de aanval liep door de positie van de Calgary Highlanders naar het kruispunt Grafwegen/Knapheideweg en vervolgens in zuidwestelijke richting naar de weg voorbij de dijk. De startlijn stond bekend als “Sally”. Vooraf zou er een artilleriebombardement plaatsvinden op de huizen rond Grafwegen. Toen de eerste granaten van het spervuur landden, bevonden de soldaten zich niet meer dan vijftig meter achter de barrage. Toen het spervuur stopte begon de aanval, de soldaten gingen behoedzaam op weg. Majoor E.W. Hundson beval de mannen dat alleen een ernstige verwonding of de gevangenneming van een Duitser het mogelijk maakte zich terug te trekken vóór de geplande tijd van 20:15 uur.

Sergeant Morrison haalde een Duitse soldaat over om uit een dug-out te komen en liet een 36 Mills granaat aan de anderen soldaten zien die liever in hun schuilplaats wilden blijven. De Duitser die naar buiten kwam werd overgedragen aan soldaat White. Blijkbaar had de Duitser zijn gevoel voor richting verloren toen hij naar één kant zwenkte. Een uitbarsting van een Stengun, waarbij hij gewond raakte aan zijn benen, was nodig om te voorkomen dat hij weg kon vluchten. Alles verliep zoals gepland en om 20:15 uur begon de terugtocht. Toen de mannen op de terugtocht de startlijn “Sally” naderden, begonnen de Duitsers de nabije omgeving onder vuur te nemen met mortierbommen. Ze hielden dit vijf minuten vol en lieten toen de bommen vallen tot aan Knapheide, in de veronderstelling dat de terugtrekking op deze route plaats zou vinden.

Het resultaat van de operatie Mickey Finn
De Black Watch leed verschillende slachtoffers in de beginfase van de mortierbeschieting. De marsvolgorde op weg naar buiten was precies het tegenovergestelde van die naar binnen. De geschatte resultaten van de aanval waren 25 gesneuvelde Duitsers, een iets groter aantal gewonden en één gevangene. De verliezen van de Black Watch of Canada waren 8 doden en veertien gewonden. Hieronder enkele foto’s van de Canadese soldaten die tijdens deze operatie zijn omgekomen. Mogen ze rusten in vrede.

Bronnen operatie Mickey Finn:

• War Diary, Black Watch of Canada, december 1944